منظور من از به پایان رسیدن پایان لبیرالیسم به هیچ وجه ربطی به جنبش تسخیر وال استریت نداره. لیبرالیسم از نظر ایدهئولوژی و جهان بینی به بن بست رسیده. زمانی فوکویاما از پایان تاریخ سخن گفت اما امروز اوضاع چیز دیگری ست.منظور من از به پایان رسیدن پایان لبیرالیسم به هیچ وجه ربطی به جنبش تسخیر وال استریت نداره. لیبرالیسم از نظر ایدهئولوژی و جهان بینی به بن بست رسیده. زمانی فوکویاما از پایان تاریخ سخن گفت اما امروز اوضاع چیز دیگری ست.

لبیرالیسم هم در عرصه نظر و هم در بعد عمل فاقد طرح و فکر جدیدیه و به اصطلاح هرچه داشته رو رو کرده. نظام خانواده در جوامعشون به شدت اسیب دیده ( که البته ما هم بی نصیب نبودیم ) تناقضات روز به روز عیان تر میشه. وال استریت یک نمونه ی کوچیکه که من مطمئنم این جنبش ها در عرصه های دیگه ای هم بروز خواهند کرد. شکاف طبقاتی که بیشتر مورد توجهه اما در بخش های فکر و اندیشه اوضاع به نحو دیگه ایه انسان و انسانیتش گم شده. بحران هویت مهمترین مشکل جامعه ای مثل امریکاست. کم کم این مجموعه ای که به زور پول های سرقت شده از ملل دیگر و با بوق تبلیغات سر پا نگه داشته شده به سمت اضمحلال پیش میره. امریکا به عنوان سردمدار لبرالیسم روز به روز ضعیف تر و ذلیل تر میشه. شاید این جنبش وال استریت به فرجام نرسه اما لیبرالیسم در سراشیبی انحطاط در حال شتاب گیریه.


پیشنهاد می کنم در خصوص فراماسونری کمی بیشتر مطالعه کنید. چیزای خوبی دستگیر ادم میشه برای من که عرصه های جدیدی بود که مدت ها از انها بی خبر بودم. خیلی از این وقایع از قبل برنامه ریزی شده. خیلی از جاها تقریبا همه یک جور بازی خوردند